İÇİNDEKİLER

Kalem ve Kağıt İle

Saksıdaki Çiçeğim, Neden Soldu

Akşam Olsun İstemem

Güneşte Hayat Var

Anne veBaba

Baş Öğretmen

Güneş, Sevgi,Yetenek

Ben Seçmeyi Bilirim

Okut Onu

Güler Yüz

Sakaryam

Rüyalar

Arkadaş

Bir Damla Işık

Çocuksu

23 Nisan

1881

Meslek

Baleri

Ampul

Balık

Ağlama Arkadaş

Üç Renk Doğa

Aile

Komşuluk

Gizemli Arkadaş

Leylekler Göç Ediyor

Anneye Özlem

Komşuluk ve Kuşlar

Türkiye

Yalanı Sevebilmek

Annem

Öğretmen

Doğa

Komşuluk

Babam Annem ve Kardeşim

Sarı Papatya

Gören Gönül

Yemeklerin Dili

Fakir İle Zengin

Benim Annem Birtanedir

Karga Haber Getirdi

Çark Caddesi

Arkadaş

Komşuya Muhtacız

Unutma

Aile Demek

Mutlu Olursan Eğer

Şair yeryüzünün çocukluk çağıdır. Şiirse o el değmemiş güzelliğe çağrıdır. Henüz ilk genliğindeki Damla Nur’un kitabı bir bahçe;büyüleyen bir bahçe.İçinde sevgi var dostluk var anne var baba var komşuluk var, kardeşlik var, oyun var, mutluluk var, hüzün var…o bahçeye dadanan kargayı kovmuyor Damla ; ondan şiirin ve hayatın bilgisini, hikmetinin devşiriyo sanki doğayı okumayı birde. Şiir, böylece saf güzelliğin ifadesi oluyor ve usul usul akıyor kalplerimize insan oğlunun kaybettiği o yitik cenneti hatırlatarak….

Dağlarca, o benzersiz kitabı Çocuk ve Allah’taki şiirinde şöyle der:’Haydi yazı defterinin en güzel yerini açıp, /içinde güzel bir rüzgarın - / yeni bir oyun gibi gölgesini çizelim, / bütün hatıraların.’Damla Nur işte böyle yeni bir oyunun peşinde onun oyuncakları kalem ve kağıt

Damla Nur, ‘deli eder insanı bu dünya’diyor ‘dünyayı güzellik kurtaracak diyor’. Damla’nın üreğindeki şiir için gereken her şey var.’güzel bakıyor güzel görüyor. Yüreğinin ışıltısını kelimelere döküyor

Daha üç yaşındayken yazdığı şiirde’ Bal ‘ ın geçmesi tesadüf değil. Hayatın ‘ballarbalına’bulmak için şiire baş vuruyor Damla Nur. Ağzımıza bir parmak ‘bal’ç almayıda ihmal etmeyerek….